بذار یواش شروع كنم سلام گلم . همنفسم

آرزوهام راضی شدن دیگه بهت نمی رسم

گفتم چیا گفتی بهم؟ گفتی كه آینده داری

دنیا همش عاشقی نیست گریه داری. خنده داری

گفتم كه گفتی من باشم به لحظه هات نمی رسی

به قول دل شاید دلت گرو باشه پیش كسی

خلاصه گفتم كه چشات قصدرسیدن نداره

رویاها كاله و دسات خیال چیدن نداره

گفتم كه گفتی زندگیت غصه داره . سفر داره

هم واسه من. هم واسه تو. با هم بودن خطر داره

گفتم تو گفتی رویاها مال شبای شاعراست

شهامتو كسی داره كه شاعر مسافراست

مسافرا اون آدمان كه با حقیقت می مونن

تلخیاشو خوب می چشن . غصه هاشو خوب می دونن

گفتم فقط می خوای واست یه حس محترم باشم

عاشقیمو قایم كنم تو طالع تو كم باشم

گفتم كه گفتی ما دوتا به درد هم نمی خوریم

ولی یه جا مثل همیم. هر دو مون از غصه پریم

گفتم تو گفتی می تونیم یادی كنیم از همدیگه

اما كسی به اون یكی لیلی و مجنون نمی گه

گفتم تو گفتی سهممون از زندگی جداجداست

حرف تو رو چشم منه ..اما اینام دست خداست

هر چی كه تو گفته بودی گفتم به دل بی كم و بیش

حال خودم؟ نه راه پس مونده برام . نه راه پیش

دلم كه حرفاتو شنید . اول كه باورش نشد

ولی نه. بهتره بگم .نفهمیدش . سرش نشد

یه جوری مات و غمزده فقط به دورا خیره شد

رنگ از رخش . نه نپرید . شكست و مرد و تیره شد

بلور رویاهام ولی . چكید مثله خواب تگرگ

آرزوهام از هم پاشید . رسید ته كوچه مرگ

راستش ازم چیزی نموند . به جز همین جسم ظریف

خوب می دونی چی میكشه غریب تو خونه حریف

نگی چرا نوشته هام لطیف و عاشقونه نیست

رویاو آرزو كه هیچ . حتی دل دیونه نیست

دوست دارم . چه توی خواب . چه توی مرگ و بیداری

فدای یه تار موهات . كه منو دوستم نداری

مواظب آدما باش . زندگی گرگه مهربون

خدای رویای منم . هنوز بزرگه مهربون